انجمن دیرینهشناسی ایران در راستای اهداف ترویجی - آموزشی خود و به مناسبت فرا رسیدن سوم آبان ماه، روز ملی فسیل ۱۴۰۳، همانند سالهای گذشته از همه علاقهمندان دانش دیرینهشناسی، استادان، پژوهشگران، دانشجویان، دانشآموزان و تمامی فعالان و دستاندرکاران محترم دانش زمینشناسی در اقصی نقاط کشور، جهت آگاهسازی و معرفی کاربردهای این علم در شناخت تاریخ زمین، سرگذشت حیات، تهیه نقشه و عملیات زمینشناسی، اکتشاف ذخایر هیدروکربوری و مواد معدنی دعوت به عمل میآورد.
هدف اصلی معرفی این روز، برقراری ارتباطی شایسته میان متخصصین این دانش بنیادی با جامعه است، ضمن این که شعار انتخابی امسال انجمن دیرینهشناسی ایران حفاظت مشارکتی، کلید پایداری تنوع زیستی دیرینه است.
فسیلها میراث کهن تنوع زیستی هستند و جمعآوری بیرویه، غیرعلمی و غیرقانونی آنها، به نابودی این یادگاران کهن حیات گذشته سرزمینمان منجر خواهد شد. حفاظت از این بازماندگان دیرینه، نیازمند احساس مسئولیت، مشارکت و همکاری همه ما و تضمین کننده پایداری و حفظ تنوع زیستی دیرینه ایران است.
انجمن دیرینهشناسی ایران از تمامی دیرینهدوستان کشور، به ویژه همکاران زمینشناس عضو هیات علمی دانشگاهها، معلمین و دبیران محترم آموزش و پرورش، موزههای زمینشناسی و تاریخ طبیعی، شرکتهای مختلف زمینشناسی، معدنی، نفتی و اکتشافی تقاضا مینماید جهت برگزاری برنامهای مرتبط با دانش دیرینهشناسی با تاکید بر شعار انتخابی امسال انجمن، در معرفی این روز خاص مشارکت و همکاری نمایند.
توصیه ما همچون گذشته، برگزاری بازدیدهای علمی یک روزه، کلاسهای آزاد دیرینهشناسی، سخنرانیهای علمی، تجمعات کوچک علمی در مکانهای عمومی نظیر پارکها، کارگاههای مقالهخوانی، بازدید رایگان از موزههای زمینشناسی دانشگاهها برای عموم، نمایش فیلمهای مستند دیرینهشناسی در سالنهای اجتماعات دانشگاه و مواردی از این دست میباشد.
خواهشمندیم از برنامههای علمی خود، گزارشی تهیه کنید و از طریق کانالهای ارتباطی انجمن در تلگرام و اینستاگرام، برای ما ارسال کنید تا از درگاههای رسمی انجمن هم اطلاعرسانی شود.
نماد استفاده شده برای لوگوی روز ملی فسیل ۱۴۰۳، تصویری است از قالب داخلی تریلوبیتی به نام Iranoleesia pisiformis (King, 1937) به سن وولیوان (میائولینگین، کامبرین) مربوط به حدود ۵۰۵ میلیون سال قبل که در توالی رسوبی عضو سرتنگه (سازند میلا) برش چینهشناسی تویه-دروار در باختر دامغان (دامنه جنوبی البرز) یافت شده است.
اولین بار کینگ (۱۹۳۷) این گونه را با نام Irania pisiformis از کامبرین زاگرس معرفی نمود، اما در سال ۱۹۵۵ آن را به Iranoleesia pisiformis تغییر نام داد. آلوارو و همکاران (۲۰۲۲) با نامگذاری عضوهای سازند میلا، این تریلوبیت را از عضو سرتنگه (= عضو ۲) گزارش نمودند. Iranoleesia pisiformis فراوانترین فسیل در عضو سرتنگه از سازند میلا در البرز است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این تریلوبیت خاص میتوانید به مقالات زیر مراجعه کنید: